english

This is the band's debut album. “Junky” have been active since the early 2000s. Their line-up has drifted overtime and as of 2017 has settled on the quartetlike form of jx2mas (Bass, Contrabass), Ioannis Lamprakos (Guitars), Maestro Komikern (Vocals, Live Visuals) and Takis Siamantis / Grandmaster (Drums).

Junky's work thrives at the intersection of sound and moving image incorporating heavy lines and experimentation which lead to a systematic exploration of audiovisual artistry. Their compositions create landscapes of sound unearthing energies, memories and explosions straight out of the void. Their lyrics assimilate poetry, folklore and a mystic element that altogether swivel between serenity and madness.

“A series of pictures passed, like watching a movie: A huge, neon-lighted cocktail bar that got larger and larger until streets, traffic, and street repairs were included in it; a waitress carrying a skull on a tray; stars in a clear sky. The physical impact of the fear of death; the shutting off of breath; the stopping of blood.” - William S. Burroughs

ελληνικά

Αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος. Οι "Junky" δραστηριοποιούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η σύνθεσή τους έχει διαφοροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου και από το 2017 έχει κατασταλάξει στην τετραμελή μορφή των jx2mas (μπάσο, κοντραμπάσο), Ιωάννη Λαμπράκου (κιθάρες), Maestro Komikern (φωνητικά, Live Visuals) και Τάκη Σιαμαντή / Grandmaster (τύμπανα).

Η δουλειά των Junky ευδοκιμεί στη διασταύρωση του ήχου και της κινούμενης εικόνας ενσωματώνοντας βαριές γραμμές και πειραματισμούς που οδηγούν σε μια συστηματική εξερεύνηση της οπτικοακουστικής καλλιτεχνίας. Οι συνθέσεις τους δημιουργούν ηχητικά τοπία ανασύροντας ενέργειες, αναμνήσεις και εκρήξεις κατευθείαν από το κενό. Οι στίχοι τους αφομοιώνουν την ποίηση, τη λαογραφία και ένα μυστικιστικό στοιχείο που συνολικά περιστρέφονται μεταξύ γαλήνης και τρέλας.

"Μια σειρά από εικόνες που περνούσαν, σαν να βλέπεις μια ταινία: Ένα τεράστιο, φωτισμένο με νέον, κοκτέιλ μπαρ που γινόταν όλο και μεγαλύτερο, μέχρι που συμπεριλήφθηκαν σε αυτό δρόμοι, κυκλοφορία και επισκευές δρόμων- μια σερβιτόρα που μετέφερε ένα κρανίο σε δίσκο- αστέρια σε έναν καθαρό ουρανό. Ο φυσικός αντίκτυπος του φόβου του θανάτου- το κλείδωμα της αναπνοής- το σταμάτημα του αίματος". - William S. Burroughs